Wilhelm in Beieren (Gelnhausen, 10 november 1752 - Bamberg, 8 januari 1837) was een zoon van Johan van Palts-Zweibrücken-Birkenfeld-Gelnhausen en van Sophie Charlotte van Salm-Dhaun. Willem huwde in 1780 met gravin Marie Anna van Zweibrücken-Birkenfeld, een dochter van paltsgraaf Frederik Michael van Palts-Birkenfeld en paltsgravin Maria Francisca van Palts-Sulzbach. Marie Anna was de zus van de Beierse koning Maximiliaan I.
Willem kreeg de titel "hertog in Beieren" in 1799 van zijn zwager, de Beierse keurvorst Maximiliaan I sinds 1806 koning van Beieren, met wie hij het goed vinden kon. Maximiliaan I had naast zijn titel van keurvorst ook nog de titel "hertog van Beieren". Omdat de keurvorst deze titel graag wilde houden, werd Willem "hertog in Beieren", dit om onderscheid te maken met zijn eigen hertogelijke titel. Daarnaast werd Willem ook Chef der Linie van de Hertogelijke tak van de Wittelsbachers. Omdat Willem zijn zoon Pius August niet goed genoeg achtte om Chef der Linie te zijn, gaf hij deze titel door aan zijn kleinzoon Maximiliaan in Beieren.
Uit zijn huwelijk met Maria Anna kwamen de volgende kinderen:
- Elisabeth (1784-1849), die in 1808 huwde met prins Alexander van Neufchatel en Wagram (1753-1815)
- Pius (1786-1837), die in 1807 huwde met prinses Amalia Louise van Arenberg (1789-1823)