Lodewijk II van Palts-Zweibrücken, bijg. de Jonge, (Zweibrücken, 14 september 1502 - aldaar, 3 december 1532) was een zoon van Alexander van Palts-Zweibrücken en Margareta van Hohenlohe-Waldenburg-Neuenstein. In 1525 huwde hij met Elisabeth van Hessen (1503-1553), dochter van landgraaf Willem I van Hessen. Na het overlijden van Lodewijk huwde Elisabeth met George van Palts-Simmern.

Zijn regering situeerde zich tijdens de Reformatie. Tijdens zijn jeugd was hij beïnvloed door Johannes Bader. Op de Rijksdag van Worms (1521) leerde hij Maarten Luther kennen. Zijn steun aan de Reformatie was wisselend. Steeds weer haalde hij Johann Schwebel als hofkapelaan naar Zweibrücken. Anderzijds verzette hij zich niet tegen het klooster Hornbach en Wörschweiler. In 1529 maakte hij het de Zwitserse theologen mogelijk om naar de godsdienstgesprekken van Marburg te reizen. Lodewijk overleed aan tuberculose. Wegens de minderjarigheid van erfprins Wolfgang nam zijn broer Rupprecht van Pfalz-Veldenz het regentschap waar.

Zijn kinderen waren: